Berichten getagged ‘Rollijn’

Foto van 30 aug.

vrijdag, 5 september 2008

Er groeien wat witte haartjes rond het litteken, waarschijnlijk doordat het pigment mogelijk verdwenen is. Ondanks dat Reza geen last heeft van het litteken, vindt ze het niet fijn als je haar daar meerdere keren zachtjes borstelt met een zachte rubberen borstel. Ze draait zich dan op de rug, zodat je er niet bij kan of begint in de borstel te bijten. Ook niet zo verwonderlijk; ook de zenuwen in de huid zullen geraakt zijn en daardoor voelt de aanraking niet fijn. We zijn in ieder geval heel erg tevreden over hoe het nu met haar gaat. In het algemeen, maar ook met het herstel.

Foto van vandaag (3)

zondag, 3 augustus 2008


Het litteken ziet er steeds beter uit. Reza heeft er geen last van en ook de lichte plekken worden steeds kleiner. Hopelijk groeit het haar weer aan en anders groeit het andere haar er wel overheen. Ik verwacht dat we het litteken altijd wel wat zullen blijven zien, maar dat is afwachten …

Foto van vandaag (2)

donderdag, 24 juli 2008


Zoals je kunt zien heeft Reza nog zeker wel een litteken, maar ziet het er verder goed uit. De korsten zijn nu weg en Reze heeft er eigenlijk erg weinig last van. Soms kriebelt het een beetje, maar dat is meestal maar van korte duur. Overigens: het rode schijnsel op de huid op de foto, is in werkelijkheid niet aanwezig. Zal de lichtval zijn.

Sinds afgelopen nacht zijn we weer begonnen met Reza beneden te laten slapen. Reza heeft sinds het ongeluk bij ons op de slaapkamer gelegen, om te zorgen dat ze niet al te veel aan de wond zou zitten. Dat heeft ze gelukkig nooit gedaan. Maar ze zorgde er wel voor dat we regelmatig wakker werden. Keertje opstaan en rondje langs het bed lopen, lekker de kop schudden, weer omdraaien en weer terug gaan liggen. Ze had er toch niet genoeg de ruimte. Ook als ze zich aan het likken was, werden we er wakker van, maar dat was eigenlijk ook de reden waarom ze boven lag. De afgelopen nacht ging erg goed. Vanmorgen lagen er wel wat kussentjes op de grond, die eigenlijk op de bank of in een stoeltje horen te liggen.

Foto van vandaag

maandag, 14 juli 2008

Vandaag weer een nieuwe foto gemaakt. De bloedkorstjes gaan los zitten en halen we eraf. De loszittende haren gaan daardoor ook mee. Helaas geeft dat een kale streep op Reza’s vacht maar dat groeit wel weer aan.

Het kussentje aan haar linker voorpoot waar de nagel vanaf gegaan is in de vakantie ziet er ook goed uit. Niet meer pijnlijk, zo goed als normale dikte met een korstje erop waar d’r nagel hoort te zitten.

Foto’s

zaterdag, 12 juli 2008

Het heeft even geduurd, maar hier zijn de beloofde foto’s dan eindelijk. De eerste foto is van voor het verwijderen van de hechtingen en de tweede van vlak erna.

Tweede bezoekje aan de dierenarts

vrijdag, 4 juli 2008

Vandaag zijn de hechtingen verwijderd. Het ziet er allemaal goed uit. De bovenkant van de wond is nog wat dik en voelt soms wat minder warm aan dan de rest. De dierenarts zei dat dit door de verminderde doorbloeding komt. Mogelijk dat hier de huid uiteindelijk nog loslaat, maar daar hoeven we niet van te schrikken (ja, ja). Uiteindelijk zal het allemaal goed komen.
En dat Reza een snelle hond is, heeft de dierenarts vandaag ook ondervonden 😉 Het verwijderen van de hechtingen was niet geheel pijnloos en daar reageerde ze op door haar kop naar achteren te draaien, maar dan wel heeel snel (zeg maar rezasnel). Ze hapte niet, maar waarschuwde alleen. Daarna heb ik naar snuit vast gehouden, zodat ze niet of in ieder geval met vertraging naar achteren zou draaien. De assistente had Reza al bij de halsband vast. Dat het nog steeds pijnlijk was liet Reza blijken door te gaan loeien. Maar daarna was het snel klaar en kon Reza weer kalmeren. Ze laat heel duidelijk merken dat ze ons vertrouwt, want in onze nabijheid is ze telkens snel hersteld.

We hebben nog een foto van voor en na het verwijderen van de hechtingen, maar door tijdgebrek zullen die pas over een week worden geplaatst. We zijn een weekje naar de Eifel. Mochten we daar internet toegang hebben dan wordt het natuurlijk eerder 😉
Tot dan.

Bezoekje aan de dierenarts

zondag, 29 juni 2008

Afgelopen vrijdag is Reza naar de dierenarts geweest voor controle van de wond. Hij vond het toch nog wat dik eruit zien. Hij heeft Reza onderzocht, hartje geluisterd, temperatuur opgenomen, en wat zwaardere pijnstillers en antibiotica voorgeschreven. Verder zeer tevreden. Aankomende vrijdag gaan de hechtingen eruit. En dan maar hopen dat alles goed gaat en is. Het kan zijn dat de wond opnieuw moet worden schoon gemaakt en gehecht. Hopelijk is de huid goed vast gegroeid. We zullen zien. In ieder geval gaat het nog steeds de goede kant op, al heeft ze dan wat zwaardere medicijnen. Zoals je in het voorgaande filmpje kunt zien en horen is ze er erg vrolijk onder!

Het gaat goed

donderdag, 26 juni 2008

Reza begint alweer meer energie te krijgen. Gisteren en vandaag begon ze zowaar te spelen uit haarzelf. Ze duikt dan in elkaar met haar voorpoten plat op de grond en rent voor je weg. In huis, op het laminaat is ze zo aan de andere kant van de kamer en moet dan alle moeite doen om te remmen en niet ergens tegen aan te knallen (is tot nu toe nog helemaal niet gebeurd, maar je ziet aan d’r bewegingen dat ze er echt haar best voor moet doen). Ze wil het liefst buiten spelen natuurlijk, want daar heeft ze meer ruimte en grip op de grond. Ze gooit d’r speeltjes in de lucht en probeert ze dan weer zo snel mogelijk te pakken als ze op de grond vallen. Dan schudt ze ze flink door elkaar en gooit ze weer de lucht in of door de tuin. Prachtig gewoon. Binnenkort zullen we een filmpje van haar spel plaatsen. Vanmiddag in de tuin draaide ze drie rondjes om d’r as en stond weer uitdagend voor me om te spelen. Ze is zo’n geweldige meid. We zijn helemaal verliefd. Maar het kost toch allemaal wat veel: zo’n spelletje is maar van korte duur. De narcose en de oververhitting zijn nog niet helemaal verwerkt. Dat maakt ook niet uit: rust helpt en het herstel van Reza gaat voorspoedig.
De afgelopen twee dagen had ze wat minder zin in d’r brokken ’s ochtends. Met de nodige moeite en hulp (die moet je natuurlijk gebruiken als hond zijnde, want dan word je gevoerd!) eet ze haar brokjes uiteindelijk wel op. Maar het duurt langer dan normaal. Ze wil eigenlijk helemaal niet dat we dan de keuken uit gaan.

Hieronder staan nog een paar foto’s van de reünie van vóór het ongeluk. Lekker rennen over het grote veld. Dat was één van de dingen waar we zo naar uit keken. Met dank aan Mieke en Theo de Klein voor het maken van en toestemming geven voor het gebruik van de foto’s.

Vooruitgang

maandag, 23 juni 2008

Reza slaapt en droomt veel. Ze kwispelt in haar slaap, piept, trilt met haar bekkie en haar pootjes bewegen mee. Je zou bijna denken dat ze het een en ander aan het verwerken is en misschien is dat ook wel zo. Ze begint langzaamaan ook weer wat actiever te worden en neemt geen genoegen met een wandelingetje naar de overkant van de straat. Ze wil per se verder, d’r normale wandeling maken. Ze is echt sterk! En dat komt ook haar genezing en herstel ten goede.
Ze eet en drinkt inmiddels weer normaal en de bank is zeker ’s avonds haar favoriete slaap plaatsje. Ze stapt er gewoon op. Eraf gaat nog wat moeilijker, want dan strekt de huid zich en dat voelt ze toch nog. Zo nu en dan piept ze er dan ook bij. Vandaag was ze duidelijk een stuk meer ontspannen dan gisteren. Ze ligt nu zelfs op de flank waar de wond zit! Je zou toch denken dat dat heel erg zeer deed, maar blijkbaar niet. Zo nu en dan likt ze aan de wond, omdat het plotseling een beetje jeukt. Dat proberen we natuurlijk te voorkomen en ’s nachts heeft Reza dan ook een t-shirt aan. Dat zit nog niet helemaal optimaal, want ze heeft maar een klein lijfje. Daar moeten we nog wat op verzinnen. Het likken zal erger worden de komende tijd, omdat de wond dan meer en meer geneest en dat jeukt dan ook steeds meer.

Vanmorgen belde Mirjam van GINN, ze wilde graag ’s middags langs komen, op ziekenbezoek, om te kijken hoe het met Reza ging. Maar natuurlijk kon dat! Wat leuk! Mirjam had een enorm bot voor Reza meegebracht: “Van de Stichting voor het leed!” Reza begon er meteen aan te kluiven. Een half uurtje heeft ze er echt van liggen genieten, maar toen was ze weer moe. We hebben een tijd lang zitten praten en Reza vond Mirjam ook erg leuk. Alsof ze haar wilde bedanken voor het bot klom Reza bij Mirjam op schoot, lekker hangend op haar buik. Ze hield het niet lang vol, maar het laat wel zien hoe goed het met Reza gaat. Ze wordt weer zekerder van zich zelf.

Met ons gaat het ook weer een stukje beter. Het is goed om te zien hoe het vooruit gaat met Reza. Het beeld van Reza in paniek en de wond blijft akelig. Dat zal nog wel even duren, maar het houdt ons niet tegen om er volgend jaar weer bij te zijn. Zodra de datum bekend is, zetten we die in de agenda vast.

Iedereen bedankt

zondag, 22 juni 2008

Iedereen heel, heel erg bedankt voor de opvang van Reza en onszelf en voor de belangstelling die iedereen toonde voor Reza. Met name willen we Janneke en haar assistentes van Dierenartsenpraktijk Vorstenbosch bedanken voor hoe zij Reza hebben opgevangen. Reza is door hen direct onder zeil gebracht en weer opgelapt. Janneke heeft ons zelfs haar telefoonnummer gegeven voor als we nog met vragen zaten. En dat alles kosteloos …
Ook Anneke en Petra van GINN willen we even noemen vanwege hun betrokkenheid. We zijn zojuist zelfs even door Anneke gebeld om te vragen hoe het gaat met Reza. Ook alle andere mensen die ons bijgestaan hebben met steun en adviezen, heel erg bedankt. Onze zoon van 6,5 jaar oud op wie het allemaal wel heel erg veel indruk heeft gemaakt, is ook van alle kanten opgevangen en verwend. Ook daar bedankt voor.
En van Reza krijgt iedereen een hele dikke lik over de neus 😉