Reza heeft haar eerste duik genomen in de vaart (of hoe je het ook noemen wilt) achter het vakantiehuisje in Drenthe. Al de hele week liep ze achter de bal aan richting de waterkant, maar bleef toch echt staan aan de rand en wilde het water niet in. Het water stond zo’n dertig centimeter lager dan de grond, maar de bodem was makkelijk te zien. Toch wilde ze er niet in. Totdat Jesse voor de zoveelste keer zijn voetbal het water in schoot, zodat hij de bal met z’n opblaasbootje kon gaan halen (leuk spelletje trouwens, “reddingsbrigade” spelen). Reza was al achter een balletje aan het rennen op het gras en deed haar leuke, rare sprongen en sprints. De voetbal ging het water in en Reza rende naar de kant, zakte met haar pootjes voorzichtig over de rand en stapte verder het waar in. Toen begon ze weer te springen en naar het water te happen. Ze bleef heel even aan de kant en sprong toen naar voren. Plotseling was ze de grond kwijt en moest ze zwemmen. Je kon zien dat ze ervan schrok en met haar lange poten probeerde ze weer zo snel mogelijk naar de kant terug te komen. Zodra ze weer grond voelde sprong ze weer verder naar de kant en rende het gras op om zich daar even uit te schudden en lekker uitbundig te doen. Ze is toen toch maar op het droge gebleven, althans die dag. Ondanks de warmte van de zon had ze het later toch wel koud en kreeg ze een lekker dekentje om zich op te warmen. Ze had het zo koud dat als je tegen haar begon te praten, zij meteen begon te rillen (of heet dat aanstelleritus?).
Later, toen Nathalie even met Jesse het water op ging, was Reza er toch niet helemaal gerust op dat ze weer terug zou komen. Ze bleef langs de kant lopen en wilde erg graag naar het buurmeisje toe die in het water aan de kant stond (“is dat nou het vrouwtje of niet?”) Alleen was het meisje bang voor honden, dus dat was niet zo’n goed idee. Uiteindelijk sprong Reza toch weer het water in en begon van de rechterkant van de tuin door het water naar de tuin aan de linkerkant te springen en te rennen en weer terug. Ze bleef netjes aan de kant; dopen had ze geen behoefte meer aan. En toen Nathalie en Jesse eindelijk terug kwamen, liet Reza zich een paar keer horen van blijdschap. Gelukkig, de roedel is weer compleet…